Drones in de bergen: interessante feiten om op te merken.

Inleiding

In de afgelopen jaren zijn drones net zo belangrijk als klimuitrusting geworden als stijgijzers en donspakken. De groeiende behoefte aan professionele klimmers en potentiële klimmers om hun beklimmingen te documenteren, heeft hen tot een essentieel hulpmiddel gemaakt. Nu is elke bergdocumentaire sterk afhankelijk van deze hightech-apparaten. Voor het filmen van de documentaire " The Ghosts Above" gebruikte regisseur Renan Ozturk bijvoorbeeld UAV's op onvoorstelbare hoogten om klimmers te filmen die de Mount Everest en de bovenste delen van de noordkant beklimmen.

Naast landschapsfotografie en extreme opnamen, fungeren drones ook als het belangrijkste hulpmiddel voor het prioriteren van de route, wat heeft bijgedragen aan verschillende succesvolle reddingsoperaties.

Redding bij Broad Peak en Nanga Parbat

We hebben al gesproken over deze ongelooflijke redding

Wat K2 betreft, zetten de gebroeders Bargil hun ambities na op een van de mooiste expedities die de Wild Mountain ooit heeft meegemaakt. Drie drones van Bartek filmden het stijgen en dalen - een van hen steeg zelfs naar de top. Omdat hij niet de kracht had om weer naar beneden te gaan, moest de arme Andrzej de drone in zijn rugzak stoppen tijdens zijn historische skiën. Om drones dergelijke pieken te laten overwinnen, heeft Bartek elektronische beperkingen uitgeschakeld, waardoor ze op een hoogte van 8.000 meter konden vliegen, wat overigens wordt beschouwd als luchtruim voor straalvliegtuigen. In het geval van de klimmer paste Bartek zelfs zijn Mavic Pro aan om medicatie toe te dienen (zie foto hieronder).

Een paar maanden later werden Alex Txikon en zijn team overgevlogen naar K2 op Nanga Parbat, waar Daniele Nardi en Tom Ballard op de Mummery Spur, een zeer uitdagende route die constant werd afgelegd in lawines, zoals te zien is in de onderstaande video. Txikon gebruikte ook de verkenningsdrones van de Mummery Spur, maar dit keer zonder resultaat.

Het is bekend dat Alex toen een van zijn drones verloor, triviaal door een lege batterij, waardoor de drone onherstelbaar met een grote fout ergens buiten de route landde. Deze casus onderstreept alleen maar het belangrijkste nadeel van onbemande luchtvaartuigen in de hooglanden - hun korte vliegtijd, aangezien de batterijen op grote hoogte en in de kou zeer snel worden ontladen.

Waarom is het je niet gelukt om de klimmers op K2 te redden?

Dit was de belangrijkste reden waarom de drones niet werden ingezet tijdens de zoektocht naar de vermisten op K2 op 5 februari. Er zijn krachtige drones en zeer ervaren piloten voor nodig, legde Moira Ahmad (woordvoerder van de Sadpara-familie) uit aan ExplorersWeb. In ieder geval zouden winterse omstandigheden hebben verhinderd dat de drones goed werkten. "De reden was niet alleen de vrieskou", legt Moira Ahmad uit, "de reddingsoperatie werd bemoeilijkt door harde wind, waardoor zelfs helikopters niet konden vliegen."

Bergruimte

Naast technologische beperkingen zijn drones onderworpen aan lokale luchtruimvoorschriften. De twee eerder genoemde zoekacties, waarin de hoofdrol werd gespeeld door drones, vonden plaats in Pakistan, waar klimmers aanvankelijk hun UAV's meenamen om te filmen. In Pakistan is de regelgeving voor drones versoepeld omdat de apparaten alleen worden gebruikt voor recreatie in afgelegen bergachtige gebieden en vooral buiten militaire bases. De Pakistan Tourism Authority had geen klachten over het gebruik ervan, maar het zou raadzaam zijn om vooraf duidelijkheid te scheppen over de mogelijkheid om UAV's te lanceren bij touroperators of in de Pakistan Civil Aviation Authority.

Lancering van een drone in Lungden (4375 m) langs de Everest-route, 2014.

Er zijn veel meer beperkingen in Nepal. Volgens de Civil Aviation Authority zijn kleine drones (lichter dan twee kilogram) meestal niet onderworpen aan regelgeving zolang ze niet meer dan 120 meter boven de grond vliegen en op een afstand van 500 meter van de piloot. Ze moeten ook drukke plaatsen, privé- en militaire gebieden vermijden. Wie grotere modellen wil gebruiken en meer dan 500 km wil vliegen - bijvoorbeeld bij het beklimmen van grote toppen - moet toestemming krijgen om te fotograferen bij verschillende overheidsinstanties. Gespecialiseerde websites zoals UAV Coach merken op dat zelfs kleine drones toestemming nodig hebben in bepaalde gebieden, zoals het Annapurna Conservation Area.

Volgens de reisforums duurt het vergunningsproces minimaal drie dagen en kan het het beste vooraf via expeditiebedrijven worden gedaan.

Wat dacht je van vliegen over de Mount Everest?

Maar zelfs dergelijke bureaus worstelen met snel veranderende regels, aangezien de populariteit van drones snel groeit. Lukas Furtenbach heeft drones gebruikt op verschillende expedities, waaronder de Everest meer dan vijf jaar geleden. "Sindsdien heeft Nepal de regels veranderd", vertelde Furtenbach aan ExplorersWeb. "Momenteel kost de vergunning zo'n 5.000 dollar en zijn drones niet meer toegestaan ​​op de grens met China, ook niet in de Everest-regio!" Dit feit verklaart duidelijk de reden voor de weigering om UAV's te gebruiken door de teams van Alex Chikon en Jost Kobush tijdens hun winterexpedities naar de Mount Everest begin 2020.

Ondanks deze moeilijkheden hoopt Lucas Furtenbach in de toekomst nog steeds het gebruik van drones uit te breiden."We werken momenteel aan een project om zware onbemande luchtvaartuigen te gebruiken om zuurstof en andere materialen te leveren aan kampen op grote hoogte", zei hij. "Het idee is niet om de sherpa's te vervangen, maar om hun werk makkelijker en veiliger te maken."

Wat moet je dit jaar voorbereiden?

Voor degenen die drones willen gebruiken wanneer ze terugkeren naar Nepal na COVID, biedt Dawa Steven Sherpa van Asian Trekking een update: "Ze zijn momenteel niet verboden", vertelde hij aan ExplorersWeb. “Ze zijn beperkt, maar je kunt er wel toestemming voor krijgen. Het probleem is dat het vergunningaanvraagproces 45 dagen kan duren en tot 18.000 dollar kan kosten, aangezien er negen verschillende ministeries en overheidsdiensten bij betrokken zijn.” Deze ministeries zijn onder meer het Ministerie van Informatie en Communicatie, het Ministerie van Burgerluchtvaart, Bosbouw, Binnenlandse Zaken en Defensie, het Ministerie van Archeologie, het Ministerie van Nationale Parken, de Cinematography Development Authority en de Civil Aviation Authority.

"Als je weet hoe je hierin moet navigeren, kun je toestemming krijgen", voegde Dawa Stephen toe. "Het is een normaal onderdeel van mijn werk, maar het is een grote pijn in de kont en duurt twee tot drie uur per dag voor een fulltime werknemer gedurende 45 dagen."

Als je een drone probeert binnen te smokkelen

Denk twee keer na als je een drone probeert binnen te smokkelen die in je persoonlijke tas zit verborgen! "Tijdens expedities wordt u gecontroleerd door militaire communicatie en de SPCC (Sagarmatha Pollution Control Committee)", zei Dawa Stephen. “In de dorpen word je ook gecontroleerd door de Nepalese politie, die eist om de drone te tonen en toestemming om te schieten. Boswachters, verkenners en zelfs het leger zullen zich ook bij hen aansluiten. Daarom hebben we weinig kans om straf voor niet-geregistreerde vluchten boven Everest te ontlopen."

Dat is alles voor ons. Als je iets te zeggen hebt over het onderwerp, laat dan hieronder je opmerkingen achter. En blijf bij ons! Om op de hoogte te blijven van al het laatste nieuws over de beste drones, geruchten, aankondigingen en recensies, en volg ons ook in onze VK-groep. Vlieg veilig!

.